Κοντά στον οικισμό Ροβιές, στη βόρεια Εύβοια, στους πρόποδες των βουνών Καβαλάρης και Ξηρόν, μέσα σε πυκνό δάσος ελάτων και πεύκων, προβάλλει η εντυπωσιακή Μονή του Οσίου Δαυίδ του Γέροντα.
Ο Όσιος Δαυίδ, που έζησε από το δεύτερο μισό του 15ου έως το πρώτο μισό του 16ου αιώνα, ήταν μοναχός από νεαρή ηλικία και είχε διατελέσει ηγούμενος της Μονής Βαρνάκοβας, όταν ήλθε στην περιοχή των Ροβιών.
Στη θέση της μονής υπήρχε παλαιότερος, μικρός ναός αφιερωμένος στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα, που είχε καταστραφεί μετά την κατάληψη της Εύβοιας από τους Τούρκους, το 1470. Εκεί, γύρω στο 1535 ο Όσιος Δαυίδ έκτισε νέο ναό και ίδρυσε τη μονή, στην οποία σταδιακά εγκαταστάθηκαν αρκετοί μοναχοί.
Η μονή απέκτησε μεγάλη φήμη και προνόμια και σε έγγραφο του 1638 αναφέρεται ως πατριαρχική και σταυροπηγιακή. Κατά την επανάσταση του 1821 είχε σημαντική δράση και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους το 1824. Ανακαινίσθηκε το 1877 και τότε οικοδομήθηκε το καθολικό που βλέπουμε σήμερα.
Στον χώρο υπάρχουν ακόμη μικροί ναοί αφιερωμένοι σε διάφορους αγίους. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων στη νοτιοανατολική πτέρυγα της μονής, που είναι υπόγειο, λαξευμένο στον βράχο, και διακοσμείται με τοιχογραφίες του 18ου αιώνα.
Στη μονή φυλάσσεται το λείψανο του οσίου Δαυίδ, καθώς και προσωπικά του αντικείμενα, ενώ λίγο πιο μακριά βρίσκεται το σπήλαιο όπου ασκήτευσε.
Στη μονή φυλάσσεται το λείψανο του οσίου Δαυίδ, καθώς και προσωπικά του αντικείμενα, ενώ λίγο πιο μακριά βρίσκεται το σπήλαιο όπου ασκήτευσε.
Η μονή σήμερα είναι ανδρική και εορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) και την 1η Νοεμβρίου (κοίμηση Οσίου Δαβίδ).
